publicerad: 2015
bispringa
bi|springa
verb
‑sprang, ‑sprungit, ‑sprungen ‑sprunget ‑sprungna, pres. ‑springer • ⟨åld.⟩ hjälpa
| Finita former | |
|---|---|
| bispringer | presens aktiv |
| bisprings (bispringes) | presens passiv |
| bisprang | preteritum aktiv |
| bisprangs | preteritum passiv |
| bispring | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att bispringa | infinitiv aktiv |
| att bispringas | infinitiv passiv |
| har/hade bisprungit | supinum aktiv |
| har/hade bisprungits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| bispringande | |
| Perfekt particip | |
| en bisprungen + substantiv | |
| ett bisprunget + substantiv | |
| den/det/de bisprungna + substantiv | |


