publicerad: 2015
bjussa
bjussa
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ bjuda; bjussa på sig själv vara öppen och hjärtlig
| Finita former | |
|---|---|
| bjussar | presens aktiv |
| bjussas | presens passiv |
| bjussade | preteritum aktiv |
| bjussades | preteritum passiv |
| bjussa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att bjussa | infinitiv aktiv |
| att bjussas | infinitiv passiv |
| har/hade bjussat | supinum aktiv |
| har/hade bjussats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| bjussande | |
| Perfekt particip | |
| en bjussad + substantiv | |
| ett bjussat + substantiv | |
| den/det/de bjussade + substantiv | |


