publicerad: 2015
blinga
blinga
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ pryda med glittriga smycken e.d.
| Finita former | |
|---|---|
| blingar | presens aktiv |
| blingas | presens passiv |
| blingade | preteritum aktiv |
| blingades | preteritum passiv |
| blinga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att blinga | infinitiv aktiv |
| att blingas | infinitiv passiv |
| har/hade blingat | supinum aktiv |
| har/hade blingats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| blingande | |
| Perfekt particip | |
| en blingad + substantiv | |
| ett blingat + substantiv | |
| den/det/de blingade + substantiv | |


