publicerad: 2015
blockera
block·era
verb
~de ~t • spärra av; hindra att komma fram; parera slag
| Finita former | |
|---|---|
| blockerar | presens aktiv |
| blockeras | presens passiv |
| blockerade | preteritum aktiv |
| blockerades | preteritum passiv |
| blockera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att blockera | infinitiv aktiv |
| att blockeras | infinitiv passiv |
| har/hade blockerat | supinum aktiv |
| har/hade blockerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| blockerande | |
| Perfekt particip | |
| en blockerad + substantiv | |
| ett blockerat + substantiv | |
| den/det/de blockerade + substantiv | |


