publicerad: 2015
bogankare
bog|ankare
substantiv
~t; pl. ~ el. ~n, best. pl. ‑ankarna • till bog 2 1ankare
| Singular | |
|---|---|
| ett bogankare | obestämd form |
| ett bogankares | obestämd form genitiv |
| bogankaret | bestämd form |
| bogankarets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bogankare (bogankaren) | obestämd form |
| bogankares (bogankarens) | obestämd form genitiv |
| bogankarna | bestämd form |
| bogankarnas | bestämd form genitiv |


