publicerad: 2015
bortbyting
bort|byt·ing
substantiv
~en ~ar • i äldre folktro: trollunge som lämnats i ersättning för bortrövat barn
| Singular | |
|---|---|
| en bortbyting | obestämd form |
| en bortbytings | obestämd form genitiv |
| bortbytingen | bestämd form |
| bortbytingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bortbytingar | obestämd form |
| bortbytingars | obestämd form genitiv |
| bortbytingarna | bestämd form |
| bortbytingarnas | bestämd form genitiv |


