publicerad: 2015
bro
bro
substantiv
~n ~ar 1 förbindelse över vattendrag; viadukt2 ⟨prov.⟩ förstutrapp – Alla sammansättn. med bro- hör till bro 1.
| Singular | |
|---|---|
| en bro | obestämd form |
| en bros | obestämd form genitiv |
| bron | bestämd form |
| brons | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| broar | obestämd form |
| broars | obestämd form genitiv |
| broarna | bestämd form |
| broarnas | bestämd form genitiv |


