publicerad: 2015
brukare
bruk·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. brukarna • till bruka 1
| Singular | |
|---|---|
| en brukare | obestämd form |
| en brukares | obestämd form genitiv |
| brukaren | bestämd form |
| brukarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| brukare | obestämd form |
| brukares | obestämd form genitiv |
| brukarna | bestämd form |
| brukarnas | bestämd form genitiv |


