publicerad: 2015
bröstarvinge
bröst|arv·inge
substantiv
~n ‑arvingar • avkomling
| Singular | |
|---|---|
| en bröstarvinge | obestämd form |
| en bröstarvinges | obestämd form genitiv |
| bröstarvingen | bestämd form |
| bröstarvingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bröstarvingar | obestämd form |
| bröstarvingars | obestämd form genitiv |
| bröstarvingarna | bestämd form |
| bröstarvingarnas | bestämd form genitiv |


