publicerad: 2015
buddistmunk
budd·ist|munk
hellre än buddh·ist|munk
substantiv
~en ~ar buddist munk 1
| Singular | |
|---|---|
| en buddistmunk (en buddhistmunk) | obestämd form |
| en buddistmunks (en buddhistmunks) | obestämd form genitiv |
| buddistmunken (buddhistmunken) | bestämd form |
| buddistmunkens (buddhistmunkens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| buddistmunkar (buddhistmunkar) | obestämd form |
| buddistmunkars (buddhistmunkars) | obestämd form genitiv |
| buddistmunkarna (buddhistmunkarna) | bestämd form |
| buddistmunkarnas (buddhistmunkarnas) | bestämd form genitiv |


