publicerad: 2015
byggnation
byggn·at·ion
substantiv
~en ~er • byggande, byggenskap
| Singular | |
|---|---|
| en byggnation | obestämd form |
| en byggnations | obestämd form genitiv |
| byggnationen | bestämd form |
| byggnationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| byggnationer | obestämd form |
| byggnationers | obestämd form genitiv |
| byggnationerna | bestämd form |
| byggnationernas | bestämd form genitiv |


