publicerad: 2015
byling
byl·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨vard., nedsätt.⟩ polis
| Singular | |
|---|---|
| en byling | obestämd form |
| en bylings | obestämd form genitiv |
| bylingen | bestämd form |
| bylingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bylingar | obestämd form |
| bylingars | obestämd form genitiv |
| bylingarna | bestämd form |
| bylingarnas | bestämd form genitiv |


