publicerad: 2015
byracka
by|racka
substantiv
~n ‑rackor • ⟨vard.⟩ otäck hund
| Singular | |
|---|---|
| en byracka | obestämd form |
| en byrackas | obestämd form genitiv |
| byrackan | bestämd form |
| byrackans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| byrackor | obestämd form |
| byrackors | obestämd form genitiv |
| byrackorna | bestämd form |
| byrackornas | bestämd form genitiv |


