publicerad: 2015
bysantinare
bysant·in·are
[‑i`n‑]
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. bysantinarna • bysantin
Singular | |
---|---|
en bysantinare | obestämd form |
en bysantinares | obestämd form genitiv |
bysantinaren | bestämd form |
bysantinarens | bestämd form genitiv |
Plural | |
bysantinare | obestämd form |
bysantinares | obestämd form genitiv |
bysantinarna | bestämd form |
bysantinarnas | bestämd form genitiv |