publicerad: 2015
bästis
bäst·is
[bäs´t‑]
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ bästa vän
| Singular | |
|---|---|
| en bästis | obestämd form |
| en bästis | obestämd form genitiv |
| bästisen | bestämd form |
| bästisens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bästisar | obestämd form |
| bästisars | obestämd form genitiv |
| bästisarna | bestämd form |
| bästisarnas | bestämd form genitiv |


