publicerad: 2015
böjning
böj·ning
substantiv
~en ~ar 1 till böja 12 till böja 2 – Alla sammansättn. med böjnings- hör till böjning 2.
| Singular | |
|---|---|
| en böjning | obestämd form |
| en böjnings | obestämd form genitiv |
| böjningen | bestämd form |
| böjningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| böjningar | obestämd form |
| böjningars | obestämd form genitiv |
| böjningarna | bestämd form |
| böjningarnas | bestämd form genitiv |


