publicerad: 2015
chansning
chans·ning
substantiv
~en ~ar chansa
| Singular | |
|---|---|
| en chansning | obestämd form |
| en chansnings | obestämd form genitiv |
| chansningen | bestämd form |
| chansningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| chansningar | obestämd form |
| chansningars | obestämd form genitiv |
| chansningarna | bestämd form |
| chansningarnas | bestämd form genitiv |


