publicerad: 2015
charmknutte
charm|knutte
substantiv
~n ‑knuttar • ⟨vard.⟩ charmig man
| Singular | |
|---|---|
| en charmknutte | obestämd form |
| en charmknuttes | obestämd form genitiv |
| charmknutten | bestämd form |
| charmknuttens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| charmknuttar | obestämd form |
| charmknuttars | obestämd form genitiv |
| charmknuttarna | bestämd form |
| charmknuttarnas | bestämd form genitiv |


