publicerad: 2015
coachning
coach·ning
[kåo`tç‑]
N coach·ing
[kåo´tç‑]
substantiv
~en ~ar coacha| Singular | |
|---|---|
| en coachning | obestämd form |
| en coachnings | obestämd form genitiv |
| coachningen | bestämd form |
| coachningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| coachningar | obestämd form |
| coachningars | obestämd form genitiv |
| coachningarna | bestämd form |
| coachningarnas | bestämd form genitiv |


