publicerad: 2015
dekantera
de·kant·era
verb
~de ~t • hälla av och avskilja bottensatsen: dekantera vinet
| Finita former | |
|---|---|
| dekanterar | presens aktiv |
| dekanteras | presens passiv |
| dekanterade | preteritum aktiv |
| dekanterades | preteritum passiv |
| dekantera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att dekantera | infinitiv aktiv |
| att dekanteras | infinitiv passiv |
| har/hade dekanterat | supinum aktiv |
| har/hade dekanterats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| dekanterande | |
| Perfekt particip | |
| en dekanterad + substantiv | |
| ett dekanterat + substantiv | |
| den/det/de dekanterade + substantiv | |


