publicerad: 2015
diktarinna
dikt·ar·inna
[‑in`a]
substantiv
~n diktarinnor diktare
| Singular | |
|---|---|
| en diktarinna | obestämd form |
| en diktarinnas | obestämd form genitiv |
| diktarinnan | bestämd form |
| diktarinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| diktarinnor | obestämd form |
| diktarinnors | obestämd form genitiv |
| diktarinnorna | bestämd form |
| diktarinnornas | bestämd form genitiv |


