publicerad: 2015
diktatur
dikt·at·ur
[‑u´r]
substantiv
~en ~er • envåldsmakt, envälde
| Singular | |
|---|---|
| en diktatur | obestämd form |
| en diktaturs | obestämd form genitiv |
| diktaturen | bestämd form |
| diktaturens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| diktaturer | obestämd form |
| diktaturers | obestämd form genitiv |
| diktaturerna | bestämd form |
| diktaturernas | bestämd form genitiv |


