publicerad: 2015
dimission
di·miss·ion
[‑mi∫o´n]
substantiv
~en ~er 1 ⟨åld.⟩ avgång2 ⟨finl.⟩ skolavslutning i avgångsklass
| Singular | |
|---|---|
| en dimission | obestämd form |
| en dimissions | obestämd form genitiv |
| dimissionen | bestämd form |
| dimissionens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dimissioner | obestämd form |
| dimissioners | obestämd form genitiv |
| dimissionerna | bestämd form |
| dimissionernas | bestämd form genitiv |


