publicerad: 2015
direktavvisning
di·rekt|av·vis·ning
substantiv
~en ~ar direktavvisa
| Singular | |
|---|---|
| en direktavvisning | obestämd form |
| en direktavvisnings | obestämd form genitiv |
| direktavvisningen | bestämd form |
| direktavvisningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| direktavvisningar | obestämd form |
| direktavvisningars | obestämd form genitiv |
| direktavvisningarna | bestämd form |
| direktavvisningarnas | bestämd form genitiv |


