publicerad: 2015
dominion
dom·ini·on
[‑in´i‑]
substantiv; pl. dominier • ⟨ngt åld.⟩ stat i det brittiska imperiet: en dominion
| Singular | |
|---|---|
| en dominion | obestämd form |
| en dominions | obestämd form genitiv |
| Plural | |
| dominier | obestämd form |
| dominiers | obestämd form genitiv |
| dominierna | bestämd form |
| dominiernas | bestämd form genitiv |


