publicerad: 2015
dopningsbrott
dop·nings|brott
hellre än dop·ing|brott
substantiv
~et; pl. ~ dopning brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett dopningsbrott (ett dopingbrott) | obestämd form |
| ett dopningsbrotts (ett dopingbrotts) | obestämd form genitiv |
| dopningsbrottet (dopingbrottet) | bestämd form |
| dopningsbrottets (dopingbrottets) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dopningsbrott (dopingbrott) | obestämd form |
| dopningsbrotts (dopingbrotts) | obestämd form genitiv |
| dopningsbrotten (dopingbrotten) | bestämd form |
| dopningsbrottens (dopingbrottens) | bestämd form genitiv |


