publicerad: 2015
dukning
duk·ning
substantiv
~en ~ar duka
| Singular | |
|---|---|
| en dukning | obestämd form |
| en duknings | obestämd form genitiv |
| dukningen | bestämd form |
| dukningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dukningar | obestämd form |
| dukningars | obestämd form genitiv |
| dukningarna | bestämd form |
| dukningarnas | bestämd form genitiv |


