publicerad: 2015
dumming
dumm·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ dumbom
Singular | |
---|---|
en dumming | obestämd form |
en dummings | obestämd form genitiv |
dummingen | bestämd form |
dummingens | bestämd form genitiv |
Plural | |
dummingar | obestämd form |
dummingars | obestämd form genitiv |
dummingarna | bestämd form |
dummingarnas | bestämd form genitiv |