publicerad: 2015
dumming
dumm·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ dumbom
| Singular | |
|---|---|
| en dumming | obestämd form |
| en dummings | obestämd form genitiv |
| dummingen | bestämd form |
| dummingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dummingar | obestämd form |
| dummingars | obestämd form genitiv |
| dummingarna | bestämd form |
| dummingarnas | bestämd form genitiv |


