publicerad: 2015
dundersuccé
dunder|succé
substantiv
~n ~er • ⟨vard.⟩ dunder 2 succé
| Singular | |
|---|---|
| en dundersuccé | obestämd form |
| en dundersuccés | obestämd form genitiv |
| dundersuccén | bestämd form |
| dundersuccéns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dundersuccéer | obestämd form |
| dundersuccéers | obestämd form genitiv |
| dundersuccéerna | bestämd form |
| dundersuccéernas | bestämd form genitiv |


