publicerad: 2015
dynamitgubbe
dyn·am·it|gubbe
substantiv
~n ‑gubbar • dynamitpatron
| Singular | |
|---|---|
| en dynamitgubbe | obestämd form |
| en dynamitgubbes | obestämd form genitiv |
| dynamitgubben | bestämd form |
| dynamitgubbens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dynamitgubbar | obestämd form |
| dynamitgubbars | obestämd form genitiv |
| dynamitgubbarna | bestämd form |
| dynamitgubbarnas | bestämd form genitiv |


