publicerad: 2015
embouchyr
em·bouch·yr
[embo∫y´r el. ambo∫y´r]
substantiv
~en • munställning vid anblåsning av blåsinstrument
| Singular | |
|---|---|
| en embouchyr | obestämd form |
| en embouchyrs | obestämd form genitiv |
| embouchyren | bestämd form |
| embouchyrens | bestämd form genitiv |


