publicerad: 2015
emulering
e·mul·er·ing
substantiv
~en ~ar emulera
| Singular | |
|---|---|
| en emulering | obestämd form |
| en emulerings | obestämd form genitiv |
| emuleringen | bestämd form |
| emuleringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| emuleringar | obestämd form |
| emuleringars | obestämd form genitiv |
| emuleringarna | bestämd form |
| emuleringarnas | bestämd form genitiv |


