publicerad: 2015
enfamiljshus
en·fam·iljs|hus
substantiv
~et; pl. ~ 1en familj hus 1
| Singular | |
|---|---|
| ett enfamiljshus | obestämd form |
| ett enfamiljshus | obestämd form genitiv |
| enfamiljshuset | bestämd form |
| enfamiljshusets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| enfamiljshus | obestämd form |
| enfamiljshus | obestämd form genitiv |
| enfamiljshusen | bestämd form |
| enfamiljshusens | bestämd form genitiv |


