publicerad: 2015
ettrig
ettr·ig
adjektiv
~t ~a • argsint; bitande, intensiv: en ettrig debattör; ettrigt röd ilsket röd
| Positiv | |
|---|---|
| en ettrig + substantiv | |
| ett ettrigt + substantiv | |
| den/det/de ettriga + substantiv | |
| den ettrige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de ettrigare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är ettrigast | |
| den/det/de ettrigaste + substantiv |


