publicerad: 2015
exemplifiering
ex·empli·fi·er·ing
substantiv
~en ~ar exemplifiera
| Singular | |
|---|---|
| en exemplifiering | obestämd form |
| en exemplifierings | obestämd form genitiv |
| exemplifieringen | bestämd form |
| exemplifieringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| exemplifieringar | obestämd form |
| exemplifieringars | obestämd form genitiv |
| exemplifieringarna | bestämd form |
| exemplifieringarnas | bestämd form genitiv |


