publicerad: 2015
fackla
1fackla
substantiv
~n facklor – Alla sammansättn. med fackel- hör till 1fackla.
| Singular | |
|---|---|
| en fackla | obestämd form |
| en facklas | obestämd form genitiv |
| facklan | bestämd form |
| facklans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| facklor | obestämd form |
| facklors | obestämd form genitiv |
| facklorna | bestämd form |
| facklornas | bestämd form genitiv |
2fackla
verb
~de ~t • tills. med av:
| Finita former | |
|---|---|
| facklar | presens aktiv |
| facklas | presens passiv |
| facklade | preteritum aktiv |
| facklades | preteritum passiv |
| fackla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att fackla | infinitiv aktiv |
| att facklas | infinitiv passiv |
| har/hade facklat | supinum aktiv |
| har/hade facklats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| facklande | |
fackla av
• bränna upp överskottsbränsleInfinita former att fackla av infinitiv aktiv Presens particip avfacklande


