publicerad: 2015
fackman
fack|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen • till fack 2 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en fackman | obestämd form |
| en fackmans | obestämd form genitiv |
| fackmannen | bestämd form |
| fackmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fackmän | obestämd form |
| fackmäns | obestämd form genitiv |
| fackmännen | bestämd form |
| fackmännens | bestämd form genitiv |


