publicerad: 2015
fallbesegra
fall|be·segra
verb
~de ~t • i brottning; till fall 1
| Finita former | |
|---|---|
| fallbesegrar | presens aktiv |
| fallbesegras | presens passiv |
| fallbesegrade | preteritum aktiv |
| fallbesegrades | preteritum passiv |
| fallbesegra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att fallbesegra | infinitiv aktiv |
| att fallbesegras | infinitiv passiv |
| har/hade fallbesegrat | supinum aktiv |
| har/hade fallbesegrats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| fallbesegrande | |
| Perfekt particip | |
| en fallbesegrad + substantiv | |
| ett fallbesegrat + substantiv | |
| den/det/de fallbesegrade + substantiv | |


