publicerad: 2015
fana
fana
substantiv
~n fanor • på stång fäst duk som samlings- el. fälttecken
| Singular | |
|---|---|
| en fana | obestämd form |
| en fanas | obestämd form genitiv |
| fanan | bestämd form |
| fanans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fanor | obestämd form |
| fanors | obestämd form genitiv |
| fanorna | bestämd form |
| fanornas | bestämd form genitiv |


