publicerad: 2015
farväg
far|väg
substantiv
~en ~ar • till 2fara väg 1
| Singular | |
|---|---|
| en farväg | obestämd form |
| en farvägs | obestämd form genitiv |
| farvägen | bestämd form |
| farvägens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| farvägar | obestämd form |
| farvägars | obestämd form genitiv |
| farvägarna | bestämd form |
| farvägarnas | bestämd form genitiv |


