publicerad: 2015
fasa
1fasa
substantiv
~n fasor • skräck
| Singular | |
|---|---|
| en fasa | obestämd form |
| en fasas | obestämd form genitiv |
| fasan | bestämd form |
| fasans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fasor | obestämd form |
| fasors | obestämd form genitiv |
| fasorna | bestämd form |
| fasornas | bestämd form genitiv |
2fasa
verb
~de ~t 1 förskräckas: fasa för ngt2 bringa i fas; stegvis föra in3 göra avsneddad; förse med sneddad kant
| Finita former | |
|---|---|
| fasar | presens aktiv |
| fasas | presens passiv |
| fasade | preteritum aktiv |
| fasades | preteritum passiv |
| fasa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att fasa | infinitiv aktiv |
| att fasas | infinitiv passiv |
| har/hade fasat | supinum aktiv |
| har/hade fasats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| fasande | |
| Perfekt particip | |
| en fasad + substantiv | |
| ett fasat + substantiv | |
| den/det/de fasade + substantiv | |
fasa in
• stegvis införaInfinita former att fasa in infinitiv aktiv Presens particip infasande Perfekt particip en infasad + substantiv ett infasat + substantiv den/det/de infasade + substantiv
fasa ut
• stegvis avlägsnaInfinita former att fasa ut infinitiv aktiv Presens particip utfasande Perfekt particip en utfasad + substantiv ett utfasat + substantiv den/det/de utfasade + substantiv


