publicerad: 2015
faskikel
fask·ikel
~n faskiklar el. fasc·ikel
[fa∫ik´el ljust sj‑ljud]
~n fasciklar • bunt skrifter; häfte
| Singular | |
|---|---|
| en faskikel (en fascikel) | obestämd form |
| en faskikels (en fascikels) | obestämd form genitiv |
| faskikeln (fascikeln) | bestämd form |
| faskikelns (fascikelns) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| faskiklar (fasciklar) | obestämd form |
| faskiklars (fasciklars) | obestämd form genitiv |
| faskiklarna (fasciklarna) | bestämd form |
| faskiklarnas (fasciklarnas) | bestämd form genitiv |


