publicerad: 2015
femvåningshus
fem·vån·ings|hus
substantiv
~et; pl. ~ fem våning 1 hus 1
| Singular | |
|---|---|
| ett femvåningshus | obestämd form |
| ett femvåningshus | obestämd form genitiv |
| femvåningshuset | bestämd form |
| femvåningshusets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| femvåningshus | obestämd form |
| femvåningshus | obestämd form genitiv |
| femvåningshusen | bestämd form |
| femvåningshusens | bestämd form genitiv |


