publicerad: 2015
fickpartitur
fick|part·it·ur
substantiv
~et; pl. ~ ficka partitur
| Singular | |
|---|---|
| ett fickpartitur | obestämd form |
| ett fickpartiturs | obestämd form genitiv |
| fickpartituret | bestämd form |
| fickpartiturets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fickpartitur | obestämd form |
| fickpartiturs | obestämd form genitiv |
| fickpartituren | bestämd form |
| fickpartiturens | bestämd form genitiv |


