publicerad: 2015
fientlig
fient·lig
[fien´t‑]
adjektiv
~t ~a • till fiende: fientliga styrkor anföll
| Positiv | |
|---|---|
| en fientlig + substantiv | |
| ett fientligt + substantiv | |
| den/det/de fientliga + substantiv | |
| den fientlige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de fientligare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är fientligast | |
| den/det/de fientligaste + substantiv |


