publicerad: 2015
figurin
fig·ur·in
[‑i´n]
substantiv
~en ~er • liten människo- el. djurfigur
| Singular | |
|---|---|
| en figurin | obestämd form |
| en figurins | obestämd form genitiv |
| figurinen | bestämd form |
| figurinens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| figuriner | obestämd form |
| figuriners | obestämd form genitiv |
| figurinerna | bestämd form |
| figurinernas | bestämd form genitiv |


