publicerad: 2015
flörta
flörta
el. flirta
[flört`a]
verb
~de ~t • flörta med ngn visa sig intresserad av el. smått förälskad i ngn
| Finita former | |
|---|---|
| flörtar (flirtar) | presens aktiv |
| flörtas (flirtas) | presens passiv |
| flörtade (flirtade) | preteritum aktiv |
| flörtades (flirtades) | preteritum passiv |
| flörta (flirta) | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att flörta (flirta) | infinitiv aktiv |
| att flörtas (flirtas) | infinitiv passiv |
| har/hade flörtat (flirtat) | supinum aktiv |
| har/hade flörtats (flirtats) | supinum passiv |
| Presens particip | |
| flörtande (flirtande) | |


