publicerad: 2015
flänsning
fläns·ning
substantiv
~en • till flänsa 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en flänsning | obestämd form |
| en flänsnings | obestämd form genitiv |
| flänsningen | bestämd form |
| flänsningens | bestämd form genitiv |


