publicerad: 2015
folkrättsbrott
folk·rätts|brott
substantiv
~et; pl. ~ folkrätt brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett folkrättsbrott | obestämd form |
| ett folkrättsbrotts | obestämd form genitiv |
| folkrättsbrottet | bestämd form |
| folkrättsbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| folkrättsbrott | obestämd form |
| folkrättsbrotts | obestämd form genitiv |
| folkrättsbrotten | bestämd form |
| folkrättsbrottens | bestämd form genitiv |


