publicerad: 2015
framförhållning
fram·för|håll·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. vid planering
| Singular | |
|---|---|
| en framförhållning | obestämd form |
| en framförhållnings | obestämd form genitiv |
| framförhållningen | bestämd form |
| framförhållningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| framförhållningar | obestämd form |
| framförhållningars | obestämd form genitiv |
| framförhållningarna | bestämd form |
| framförhållningarnas | bestämd form genitiv |


